اثر اسید سالیسیلیک بر پاسخ های بیوشیمیایی و فیزیولوژیک گیاه کلزا ( brassica napus l.) به تنش های محیطی

از آنجا که شوری پس از خشکی از مهمترین و متداولترین تنش های محیطی در سطح جهان و از جمله ایران است و مسئله جدی برای رشد و تولید گیاهان محسوب می شود در پژوهش حاضر اثر اسید سالیسیلیک بر پاسخ های بیوشیمیایی و فیزیولوژیک گیاه کلزا (brassica napus l.) به تنش شوری مورد بررسی قرار گرفت. بذر کلزا رقم طلایه در محلول اسید سالیسیلیک با غلظت های صفر و 5/0 و 1 میلی مولار به مدت 6 ساعت تیمار گردیدند، سپس به محلول غذایی 2/1 هوگلند منتقل شده و کلرید سدیم با غلظت 75 میلی مولار به محیط کشت اضافه شد. پس از 21 روز وزن تر و خشک اندام هوایی و وزن خشک ریشه ی گیاهچه ها، میزان رنگیزه ها، فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز، میزان اکسایش لیپید های غشایی و میزان تجمع یون های پتاسیم و آهن در ریشه و اندام هوائی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین اثر غلظت های مختلف اسید سالیسیلیک بر رشد ریشه چه در گیاه برنج رقم قصر و دشت مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور بذر برنج به مدت سه شبانه روز در محلول اسید سالیسیلیک با غلظت های صفر، 50 و 100 میلی گرم بر لیتر تیمار گردیدند و پس از 10 روز از شروع آزمایش طول ریشه ی گیاهچه ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که شوری باعث کاهش وزن تر و خشک اندام هوایی و وزن خشک ریشه ی گیاهچه ها، محتوی کاروتن و تجمع یون های آهن و پتاسیم می شود و اسید سالیسیلیک در حضور شوری باعث افزایش معنی دار میزان این فاکتور ها می گردد. بعلاوه در عدم حضور شوری، اسید سالیسیلیک باعث افزایش وزن تر و خشک اندام هوایی و وزن خشک ریشه چه، کلروفیل ، فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز و تجمع یون های آهن و پتاسیم می گردد. در رابطه با گیاهچه های برنج نیز اسید سالیسیلیک باعث افزایش معنی دار طول ریشه چه در گیاهچه های برنج می گردد. بطور کلی نتایج نشان می دهد که اسید سالیسیلیک باعث افزایش رشد گیاه گردیده و در حضور شوری، اسید سالیسیلیک تا اندازه ای اثرات مخرب شوری به رشد و نمو گیاه را کاهش می دهد